19 Ağustos 2008 Salı

Kalamış Parkı


bir çocuk parkıyım ,sessiz ve kederli

salıncaklar içinde ,yok hiç kimsesi

arsız bir çocuk gibisin ,şımarık ve tatlı

sana herşeyimi vermek ,içimdeki kıpırtı

gün gelir kapımdan bakıp içeri girersin

gün olur bu ıssız yeri terkeder gidersin

sessizliğin dışından bir ses -seni bana getirdi

karanlığın içinden bir ışık -gökyüzüne yükseldi

aşk bomboş bir park gibi

yaşlı banklar üstünde bir kaç ıslak sayfa

bir hayaletin izinin taşıdı yarına

unuttugun kolyen bir bebeğin koynunda

senin silik ismini duyurdu yaşama

aşk bomboş bir park şimdi

aşk bomboş bir park şimdi...



love is quite empty park now....

love is quite empty park now....

Hiç yorum yok: